Bu şehirde tüm dünyaya...
BU ŞEHİR Bu şehirde tüm dünyaya bakır levha satan, Trabzon Giyim Sanayi, Kuzey Mobilya, Kuzey Sünger, Ofluoğlu Bakır ve Çinko Fabrikası, Bosaş Saç ve Profil Fabrikası, SEK, EBK, TEKEL
16 Temmuz 2015 - 13:02
BU ŞEHİR
Bu şehirde tüm dünyaya bakır levha satan, Trabzon Giyim Sanayi, Kuzey Mobilya, Kuzey Sünger, Ofluoğlu Bakır ve Çinko Fabrikası, Bosaş Saç ve Profil Fabrikası, SEK, EBK, TEKEL, FİSKOBİRLİK, SÜMERBANK, Köy Hizmetleri Bölge ve İl Müdürlüğü, Zirai Donatım Bölge Müdürlüğü, Sağlık Bölge Ana Tamirhane Müdürlüğü, Orman Bölge Ana Tamirhane Müdürlüğü kapatıldı.
Binlerce çalışan emekli edildi. Yani sokağa bırakıldı. TELEKOM, TEDAŞ, Liman İşletme Müdürlüğü özelleştirildi ve çalışanlarının %75’i emekli edildi. Ve bölgeye göstermelik teşvik verilerek bazı işletmelere ödeme kolaylığı sağlandı ama kapatılan bu fabrikaların ve kurumların yerlerine tek bir fabrika açılmadı. Arsin ve Beşikdüzü organize sanayisinde üretim değil depolama ön plana çıktı. Birçok fabrika alanı depo olarak kullanılmaya başlandı.
1980’lerde İran nakliyatının yapıldığı tarihlerde limana girecek kamyonlar 3 saat beklerken bugün 3 dakikada içeri giriyor. Narenciye ihracatı Samsun’a gitti. İhracatçı geri dönmeyi düşünmüyor.
Vergi olarak tam kontrol altındaki işadamları batma pahasına mücadele ediyor. İcra dairelerinin sayısı 5’e yediemin garajlarının sayısı 15’i buldu. Buna rağmen esnaf kredi kefalet kooperatifleri, bankalar kredi limitlerini sonuna kadar açtı. Bir de kendi icra ekibini kurdu. Borcunu ödemeyenin malına anında el koyuyor ve satıyor.
Bu şehirden kim yıllar önce İstanbul, Ankara, Antalya ve Bursa’ya gitmişse ‘İyi ki gitmişim’ derken bugün kalkınmıştır. Memleket sevdası ile kalanlar yandı!
Burada ağır sanayi olmaz. Bir tane çimento fabrikası var dumanı tüten. Ne yazık ki o da kapanıyor! Fabrikayı Cumhurbaşkanı ‘taşıyın’ diyor. Büyükşehir Belediye Başkanı Gümrükçüoğlu fabrikanın yılsonu kapanacağını müjdeliyor. İyi de siz bu ülkenin diğer vilayetlerini geziyor musunuz? Bakın bakalım orada bacası tüten sanayiyi kapatan var mı? Biz burada kapatmaya alıştık. ‘Kapatın gitsin’ nasılsa kapatmak bizde bağışıklık yapmış!
Ne yapalım sonra da duşa kabin, parfümeri veya telefoncu dükkânını devlet protokolü ile açarız!
Bu şehirde bu çağda derelerin üstünden asma köprülerle veya ilkel teleferiklerle geçilirken, altından dere geçmeyen köprüler yapmak nedir? Anlatsalar da bilsek!
Bazı yatırımlar esnafın önünü kesmektir. Hiç kimse bu iş yerlerinde sağlanan istihdamdan söz etmiyor. ‘Ben planladım, ben yaptım’ ile oluyor. İşte buyurun Trabzon’un göbeğinde Boztepe’mize bakan Fatih Parkı’nın önünde, Trabzon Havalimanı’nın önünde ve Moloz’da dev viyadükler yaptık. Ne oldu? Şehrin güzelliğini bozan beton yığınları karşımızda. İyi yaptık güzel oldu diyen var mı? Hayır. Peki, trafik sorununu çözdük mü? Hayır. Bu şehirde ortak akıl ile yapılan ne var? Hiç bir şey yok… Bu şehir ortak aklı kullanmadığı sürece kendi kendini kandırır.
Gelene ağam gidene paşam deriz. Bugüne değil biraz da yarına bakın beyler... Çünkü asıl sorgulama çocuklarımıza bırakacağımız miras üzerinde olacaktır.
Umulur ki zahmet değil rahmet alanlardan oluruz...
Bu şehirde tüm dünyaya bakır levha satan, Trabzon Giyim Sanayi, Kuzey Mobilya, Kuzey Sünger, Ofluoğlu Bakır ve Çinko Fabrikası, Bosaş Saç ve Profil Fabrikası, SEK, EBK, TEKEL, FİSKOBİRLİK, SÜMERBANK, Köy Hizmetleri Bölge ve İl Müdürlüğü, Zirai Donatım Bölge Müdürlüğü, Sağlık Bölge Ana Tamirhane Müdürlüğü, Orman Bölge Ana Tamirhane Müdürlüğü kapatıldı.
Binlerce çalışan emekli edildi. Yani sokağa bırakıldı. TELEKOM, TEDAŞ, Liman İşletme Müdürlüğü özelleştirildi ve çalışanlarının %75’i emekli edildi. Ve bölgeye göstermelik teşvik verilerek bazı işletmelere ödeme kolaylığı sağlandı ama kapatılan bu fabrikaların ve kurumların yerlerine tek bir fabrika açılmadı. Arsin ve Beşikdüzü organize sanayisinde üretim değil depolama ön plana çıktı. Birçok fabrika alanı depo olarak kullanılmaya başlandı.
1980’lerde İran nakliyatının yapıldığı tarihlerde limana girecek kamyonlar 3 saat beklerken bugün 3 dakikada içeri giriyor. Narenciye ihracatı Samsun’a gitti. İhracatçı geri dönmeyi düşünmüyor.
Vergi olarak tam kontrol altındaki işadamları batma pahasına mücadele ediyor. İcra dairelerinin sayısı 5’e yediemin garajlarının sayısı 15’i buldu. Buna rağmen esnaf kredi kefalet kooperatifleri, bankalar kredi limitlerini sonuna kadar açtı. Bir de kendi icra ekibini kurdu. Borcunu ödemeyenin malına anında el koyuyor ve satıyor.
Bu şehirden kim yıllar önce İstanbul, Ankara, Antalya ve Bursa’ya gitmişse ‘İyi ki gitmişim’ derken bugün kalkınmıştır. Memleket sevdası ile kalanlar yandı!
Burada ağır sanayi olmaz. Bir tane çimento fabrikası var dumanı tüten. Ne yazık ki o da kapanıyor! Fabrikayı Cumhurbaşkanı ‘taşıyın’ diyor. Büyükşehir Belediye Başkanı Gümrükçüoğlu fabrikanın yılsonu kapanacağını müjdeliyor. İyi de siz bu ülkenin diğer vilayetlerini geziyor musunuz? Bakın bakalım orada bacası tüten sanayiyi kapatan var mı? Biz burada kapatmaya alıştık. ‘Kapatın gitsin’ nasılsa kapatmak bizde bağışıklık yapmış!
Ne yapalım sonra da duşa kabin, parfümeri veya telefoncu dükkânını devlet protokolü ile açarız!
Bu şehirde bu çağda derelerin üstünden asma köprülerle veya ilkel teleferiklerle geçilirken, altından dere geçmeyen köprüler yapmak nedir? Anlatsalar da bilsek!
Bazı yatırımlar esnafın önünü kesmektir. Hiç kimse bu iş yerlerinde sağlanan istihdamdan söz etmiyor. ‘Ben planladım, ben yaptım’ ile oluyor. İşte buyurun Trabzon’un göbeğinde Boztepe’mize bakan Fatih Parkı’nın önünde, Trabzon Havalimanı’nın önünde ve Moloz’da dev viyadükler yaptık. Ne oldu? Şehrin güzelliğini bozan beton yığınları karşımızda. İyi yaptık güzel oldu diyen var mı? Hayır. Peki, trafik sorununu çözdük mü? Hayır. Bu şehirde ortak akıl ile yapılan ne var? Hiç bir şey yok… Bu şehir ortak aklı kullanmadığı sürece kendi kendini kandırır.
Gelene ağam gidene paşam deriz. Bugüne değil biraz da yarına bakın beyler... Çünkü asıl sorgulama çocuklarımıza bırakacağımız miras üzerinde olacaktır.
Umulur ki zahmet değil rahmet alanlardan oluruz...
FACEBOOK YORUMLAR