İnsanlık Kendi İmtihanını Veriyor!...

Bize ne oldu da Allah bizlere kendi evinin dahi kapısını kapattı. İnşallah rahmet kapısını da kapatmaz...
Öncelikle şu soruyu kendime soruyorum.
Bu belalar, felaketler ve en son olarak insanlığı evlere hapis eden Korona virüsü çıkmadan önce ne hatalar yaptım?
Müslüman Müslümanı katlederken arasına girip önlemek yerine birini öbürüne üstün görerek menfaatim için taraf oldum mu?
Seviyorum diye kendime önder kabul ettiğim liderleri Allah ve Resulünün önüne koydum mu?
Mezhep ve fikir ayrılıkları yüzünden aynı Allah'a, aynı kitaba, aynı peygambere inandığını bildiğim halde yüz yılların ayrılıklarının hakemliğini Allah'a bırakmak yerine hükmü kendim vererek din kardeşlerime düşmanlık güttüm mü?
Kendi rahat yaşama arzum için toplumu felakete sürükleyen, ahlaki depreme yol açan, Avrupa birliği uyum yasalarının kanunlaşmasına seyirci kaldım mı?
İslam’ın ve toplumun temel yapı taşi olan aile mefhumunu paramparça eden İstanbul sözleşmesi denen rezilliğe sessiz kaldım mı?
Bir avuç dolar için dost ülkelerle düşmanlık kurulmasına sessiz kaldım mı?
Kapitalist dayatmalarla Faizin dünya gerçeği açıklamalarına alkış tuttum mu?
Haksız ve hukuksuz yargılamalarla birçoğu suçsuz insanların gözyaşlarını tebessümle karşılayıp boşalan yerlere yerleşmenin hayalini kurdum mu?
Bir saniyesine dahi müdahale edemediğim dünya menfaati için fırıldak oldum mu?
Üç bin yıllık şanlı tarihinde zalimle hiçbir şekilde saf olmayan bir milletin son çeyrek yüzyılda düştüğü bataklıktan kurtulması için çaba sarf ettim mi?
Türk askerinin başına çuval geçirildiğinde büyük devletler özür dilemez diyenlere vardır bildiği şeyler diyerek kısmide olsa destek verdim mi?
Yüzbinlerce genç kıza tecavüzler edilen, bir buçuk milyon masum insanın öldüğü sınır komşumuz Irak'a ilk bomba düştüğünde 8.5 milyar dolar kasada diyenlere sempati duyup peşlerinden gittim mi?
Rusya’nın kahpece dost ateşine maruz kalan, şehadete eren, kahraman Mehmetçiğimizin ardından hesap sorabildim mi?
Partizanlık adına bir oy için milletime, kardeşlerime, akrabalarıma, dostlarıma iftira ve hakaretlerde bulundum mu?
Güç peşinde koşarken acaba gücün esiri oldum mu?
Bugün adı korona, dün adı sars, yarın bir başka isim ne farkeder ki? Sonuç olarak yarın herhangi bir sebeple hepimiz ölmeyecek miyiz?
Elbette ki yaşamak, yaşam mücadelesi vermek, tedbir almak gereklidir, zaruridir.
Ama ölümden kurtulmak için verdiğimiz mücadeleden daha önemlisi Allah'a kul habibine ümmet olmak mücadelesi olduğunu idrak etmek gerekmez mi !?
RABBİMİZ de Yüce kelamında bizleri bu şekilde uyarmıyor mu?
“Sana gelen her iyilik Allah’tandır. Başına gelen her fenalık ise senin kendi nefsindendi.”(Nisa, 4/79).
Şu üç günlük dünyada üç kuruş için  yaptığımız mücadeleyi sonsuzluk aleminin huzuru için yapmıyoruz,
Sonrada başımıza gelenler nedendir deyip dizlerimizi dövüyoruz.
Erbakan hocamızın da dediği gibi "korkuyorum ki  beni anladığınızda dövecek diziniz de kalmayacak".
Benim seslenişim tüm insanlığa umut olması gereken  Ümmeti Muhammed'e dir...