İÇERİDE 3 DIŞARIDA 1 PUAN

Öylesine önemli maçtı ki iki takım açısından maça yansıyan gerginlik de ortaya koyuyordu zaten. Kazanan çok şey kazanacaktı. Hele biz kazansaydık çok ama çok şey kazanacaktık. Kaybeden belki çok şey kaybetmeyecekti ama tipik bir beraberlik maçıydı.

Samsunspor takımı değişik bir orta saha kurgusuyla sahadaydı. Erdem ve Musa yedek, Adnan, Zafer, Taha üçlüsü orta sahadaydı. Hüseyin Kalpar orta sahada çok pas yapan bir takım olan Ankara takımının bu özelliğine tedbir olsun diye savunma yönü olan oyunculardan kurmuştu orta sahayı. Yoksa Musa Aydın'ın yedek beklemesinin başka mantıklı izahı olamazdı. İki takım da adeta oynamaktan ziyade oynatmamak üzerine kurulu bir anlayışla sahadaydı. Futboldan çok satranç maçı izler gibiydik. Topun oyunda az süre kalması maç öncesi kafalarda oluşan kaybetmeme düşüncesinin bir yansımasıydı.

Samsunspor adına akılda kalan tek pozisyon Umar'ın 45. dakikada kaleciyi de geçip çaprazdan dışarı attığı pozisyondu. Rakibe fazla pozisyon da vermedik ama hücumda üretken de olamadık. İleri üçlüde oynayan Ekigho, Umar, Adiloviç maç boyunca etkisiz bir oyun ortaya koydular. Kaleci Furkan her geçen hafta biraz daha güvenle oynuyor. Oynadığı 6 maçta da gol yememesi önemli. Geldiği günden beri ilk kez on birde forma bulan Zafer fena oynamasa da hücum organizasyonu oluşturma noktasında etkisizdi. Fatih'in yerine oynayan Tuna hatasız oynarken önemli bir oyuncu olduğunu gösterdi.

Kısacası iki takım da kazanacak oyun oynamadı. İkisinden biri kaybetse de yazık olurdu. Maçın hakkı beraberlikti yani. Hakemin takdir haklarını ev sahibi takımdan yana kullandığını da vurgulamış olalım. Asaş stadına akın eden büyük Samsunspor taraftarına da ayrıca tebriklerimi iletmek istiyorum. Bir kez daha bu takımın büyüklüğünü tüm Türkiyeye gösterdiler. Yine de kazanamıyorsak kaybetmeyelim ilkesinden hareketle 14 haftadır yenilmemek ve deplasmandan şampiyonluk mücadelesi veren bir rakipten bir puan almak bizim için tesellidir.